New: 🍿 #92: Czym jest działanie w ciszy, jak dokonać zmian oraz najlepszy odcinek w historii podcastu DOAC

Siła niewidocznej pracy: Jak codzienne, ciche działania budują sukces

Codziennie jesteśmy zalewani obrazami sukcesu – kolorowymi zdjęciami w mediach społecznościowych, historiami o spektakularnych osiągnięciach, medalami, certyfikatami czy wywiadami w prasie. To rodzaj “instagramowego” życia, gdzie pokazywane są jedynie te dobre chwile. Momenty triumfu, radości i końcowy efekt, którym chcemy się pochwalić. Z jednej strony - słusznie. Bo dlaczego nie celebrować zwycięstw i nie cieszyć się z rezultatów swojej pracy. Po co dzielić się negatywnymi emocjami, skoro mamy fajne osiągnięcia. Nawet te drobne. Skoro możemy docenić to, co mamy. Z drugiej jednak strony w ludziach często pojawia się żal (a nawet zazdrość!) o to, że to nie oni są bohaterami tego sukcesu.

Chcę abyście wiedzieli, że prawdziwy sukces nie rodzi się na oczach innych. Niewidoczna praca, którą wykonujemy w samotności jest tym, co według mnie definiuje nasz rozwój, samodyscyplinę i osiągnięcia. Jak usłyszałem w podcaście Modern Wisdom: „Nie wznosimy się do standardów, które mamy, gdy inni patrzą. Spadamy do standardów, które mamy, gdy nikt nie patrzy”.

W tym artykule chciałbym pokazać Wam, jak ważna jest praca, której nikt nie widzi. Zwłaszcza w kontekście nauki języków, biegania, czytania książek i budowania firmy - czyli bardzo bliskich mi tematów.

Niewidzialna praca a nauka języków

Ucząc się nowego języka wszyscy chcemy szybko poczuć zadowolenie z efektów naszych starać. Może to być udana rozmowa w obcym języku podczas wakacji, prezentacja w pracy czy pochwała nauczyciela. Jednak prawdziwy rozwój językowy zachodzi wtedy, gdy uczymy się sami, w ciszy i bez nacisków innych. To codzienne powtórki wyrażeń (często pokazuję to na moim Instagramie), analiza postów w mediach społecznościowych, oglądanie filmów w oryginalnym języku oraz próby mówienia bez strachu przed błędami. Proces ten jest często żmudny i wymaga dyscypliny. Ale każda chwila spędzona na ćwiczeniu ma znaczenie. Idealnie, kiedy staje się przyjemnością.

Tylko wytrwałość i codzienne małe kroki, wykonywane nawet wtedy, gdy nie widzi tego nikt inny, prowadzą do osiągnięcia płynności w mówieniu. W takich momentach pokazujemy samym sobie, ile jesteśmy w stanie poświęcić dla naszego celu. Przypomina nam to, że umiejętności językowe nie rodzą się z okazjonalnych błyskotliwych wystąpień, ale z cierpliwej pracy, której nikt na co dzień nie podziwia. To właśnie dlatego tak ważne jest znalezienie w tym przyjemności oraz własnych ulubionych metod. O wielu możecie przeczytać w najnowszym II wydaniu mojej książki “Język obcy w 6 miesięcy”. Jej pisanie też było formą działania, którego nikt nie widzi. Setek godzin spędzonych w ciszy, by dać potem czytelnikom najlepszą dostępną w 2024 roku wiedzę.

Podobnie jest w przypadku biegania. Udział w zawodach i medale są nagrodą oraz wspaniałą formą motywacji, ale kluczowe są długie tygodnie i miesiące przygotowań, podczas których trenujemy w samotności. Nikt nie widzi biegacza, który pokonuje kilometry w deszczu, mrozie czy upale. Nikt nie jest tam, by mu kibicować, gdy z trudem walczy z własnymi słabościami i ze zmęczeniem. To właśnie wtedy, w cichej przestrzeni - na bieżni, w parku lub na ulicy, kształtuje się prawdziwa wytrzymałość. Wielokrotnie zastanawiałem się nad zawróceniem, nad sensem wychodzenia z domu, kiedy na zewnątrz temperatura była poniżej zera lub nad telefonem z prośbą o odebranie mnie z jakiegoś odległego miejsca. Bywało ciężko.

Regularne treningi, którym towarzyszy wewnętrzna walka, uczą nas, że dyscyplina nie wynika z zewnętrznej motywacji, ale z naszej własnej determinacji. Bieganie to metafora wytrwałości w życiu. Choć fajnie jest znaleźć się w którymś momencie na mecie, z rękami uniesionymi w geście triumfu, to jednak ważne jest, ile razy wstaliśmy po tym, jak nam się wcześniej nie chciało i jak konsekwentnie pokonywaliśmy własne ograniczenia. W takiej chwili zwykle myślę, że to właśnie wtedy rodzi się charakter. 99% osób w tym momencie odpuści - nigdy nie ruszy tyłka z kanapy, a nawet jeśli - nie wytrwa w swoich postanowieniach. W danym sobie kiedyś słowie. Prawdziwa praca odbywa się w ciszy. Choć przyznam, że udało mi się odnaleźć w tym sporo przyjemności, a każde bieganie dla mnie to, to również czas spędzony z inspirującym podcastem.

Czytanie książek – rozwój, który zaczyna się wewnątrz

W świecie, gdzie łatwo kupić kolejne książki, tylko po to, aby wylądowały na półce, warto przypomnieć sobie, że najcenniejsze korzyści płyną z cichego, samotnego czytania i przemyślenia treści. Prawdziwa wartość książki to nie liczba stron czy kolejny popularny tytuł, który wszyscy polecają, ale to, co zmienia się w naszym sposobie myślenia, kiedy czytamy dobre treści. Wykorzystanie wiedzy do zmiany swojego życia nie jest spektakularne ani widoczne. To proces, który zachodzi wewnątrz nas i wymaga dyscypliny. A tego przecież nikt postronny nie widzi.

Sięgnięcie po książkę w przerwie, zamiast kolejnego scrollowania mediów społecznościowych, to przykład właśnie takiej cichej pracy. Nie tylko nad pozyskaniem nowej wiedzy, ale również nad samym sobą. To forma panowania nad własnymi emocjami, nad rozpraszaczami, nad czasem, którego wszyscy mamy do dyspozycji tyle samo. To cicha praca, której nikt nie widzi, a której za nas nikt nie wykona. Bez niej bazujemy na tym, co już wiemy. Czego nauczyliśmy się do tej pory. Jednak nie rozwijamy się.

Budowanie firmy – sukces, który powstaje w cieniu

W przypadku budowania firmy najczęściej widoczne są efekty końcowe – sukcesy, nowe produkty i zadowoleni klienci. Jednak fundament firmy nie opiera się na tym, co widoczne. To codzienne, często niewidzialne zadania tworzą solidne podstawy. Za sukcesem stoją setki godzin spędzonych na rozwiązywaniu problemów, zarządzaniu finansami, budowaniu zespołu i podejmowaniu trudnych decyzji. Te działania nie są spektakularne ani nie przynoszą natychmiastowych gratyfikacji, ale to one decydują o trwałości i przyszłości firmy. Nawet tej najmniejszej. To momenty, gdy przedsiębiorca zarywa noce, rozwiązuje kryzysy i w samotności szuka najlepszych rozwiązań dla firmy. To właśnie wtedy, w cichej pracy bez świadków, buduje się prawdziwa wartość. Te godziny spędzone na cichym zarządzaniu i naprawianiu drobnych problemów pokazują, jak bardzo jesteśmy oddani swojej misji. Swojemu pomysłowi na stworzenie czegoś dla innych.

Dlaczego niewidoczna praca ma znaczenie?

Niewidoczna praca, którą wykonujemy, gdy nikt nie patrzy, jest istotna, ponieważ to ona kształtuje naszą wewnętrzną motywację i autentyczność. W świecie, gdzie liczą się szybkie rezultaty i błyskawiczna gratyfikacja, ciche działania przypominają nam o prawdziwej wartości konsekwentnego wysiłku. To dzięki pracy, której nikt nie podziwia, dowiadujemy się, jak silni jesteśmy i co tak naprawdę jest dla nas ważne.

Cytat „Nie wznosimy się do standardów, które mamy, gdy inni patrzą. Spadamy do standardów, które mamy, gdy nikt nie patrzy” przypomina nam, że nasze działania nie powinny być uzależnione od zewnętrznej opinii czy aprobaty. Kiedy wykonujemy trudne zadania, nie oczekując oklasków ani nagród, budujemy solidne fundamenty naszego charakteru, siły i wiedzy. Choć ważne, by znaleźć w tym przyjemność, niezależnie od tego, czy chodzi o naukę języków, bieganie, czytanie książek czy budowanie firmy.

Kiedy będziecie mieć ciężkie chwile, pomyślcie o wszystkich, których podziwiacie. Aby mogli osiągnąć sukces, musieli i pewnie nadal muszą pracować w ciszy, poza błyskami fleszy oraz w oparciu o swoją dyscyplinę i wewnętrzną motywację. Nikt ich za to nie nagradza. I to właśnie w tym tkwi siła. W świadomości, że każdego dnia, robimy mały postęp, mały krok, którego ktoś inny w tym czasie nie robi. 365 dni później jesteśmy w zupełnie innym miejscu. W zupełnie innym miejscu.

---

Sponsorem tego newslettera jest…

Human Mind - prawdziwa ścieżka nauki języków obcych i nie tylko. To platforma, dzięki której nauczycie się j. angielskiego 🇬🇧, j. hiszpańskiego 🇪🇸 oraz komunikacji 💬.

---

Warto “umieć w zmianę”

Czasem potrzebujemy się zmienić lub coś zmienić. Właściwie powinna być to rzecz stała. Niestety nie zawsze ta zmiana się to udaje. Dlaczego? Może właśnie dlatego, że brakuje jednego z elementów, który tę zmianę zablokował.

Niedawno wpadłem na pewną ciekawą grafikę, która fajnie to tłumaczy. Dla wyjaśnienia poszczególnych haseł:

Vision - wizja
Skills - umiejętności
Incentives - zachęty
Resourses - zasoby
Action Plan - plan działania

Czyli… kiedy mamy wizję, co do tego, co chcemy osiągnąć, umiejętności, by przeprowadzić zmianę, chęci do działania, zasoby, które nam na to pozwalają i plan, czyli jak to osiągnąć - następuje zmiana.

Ale…

Kiedy brakuje wizji - wszystko prowadzi do nieporozumienia, bo choć się postaraliśmy, to od początku nie było wiadomo, po co to zrobiliśmy.

Kiedy brakuje umiejętności - wszystko prowadzi do strachu, bo nie wiemy, czy cała misja się powiedzie. Często z obaw odpuszczamy.

Kiedy brakuje zachęt, natrafiamy na opór. Bo w którymś momencie nam się odechciewa i przestajemy działać.

Kiedy brakuje zasobów, zaczynamy odczuwać frustrację, przemęczeni narastającymi problemami lub ilością pracy. Wtedy nic nie wychodzi tak, jak trzeba.

Kiedy brakuje planu działania, notujemy falstart. Bo właściwie nie wiadomo, co robić, kiedy i jak.

Zatem…

kiedy będziecie chcieli wprowadzić zmiany, w czymkolwiek, sprawdźcie najpierw, czy całość zawiera wszystkie elementy. Może akurat uda wam się uniknąć porażki, uzupełniając proces brakującym ogniwem?

---

Marzenia bez działania to nadal jedynie marzenia

Świetnie obrazuje to poniższa grafika Janisa Ozolinsa, gdzie jak widzicie, marzenia zostały oznaczone kolorem żółtym. Są jedynie pierwszym kafelkiem domina. I aby mogły zostać zrealizowane, musimy je popchnąć dalej. Mając w świadomości przede wszystkim strefę pracy.

Polecam Wam oprócz grafik Janisa również jego newsletter. Jednak… aby to wszystko miało sens, oprócz patrzenia i zachwycania się zgrabną formą przekazu, zacząć te mądrości wprowadzać w życie.

---

Podcast

W miejscu mojego podcastu (kolejny odcinek w najbliższy poniedziałek) polecam Wam najlepszy odcinek podcastu DOAC ever. Podcast Stevena Bartletta osiągnął na YouTube w tym tygodniu 8 milionów subskrybentów i z tej okazji podano najczęściej słuchany odcinek w historii.

P.S. Mały tip dla uczących się języka angielskiego: odpalając ten odcinek na Apple Podcast macie dostęp do transkrypcji całej rozmowy. Podobnie zresztą jak na YouTube. To zdecydowanie ułatwia zrozumienie całości, co w tym przypadku nie jest takie oczywiste.

---

Za trzy tygodnie Mikołajki

Jeśli zastanawiacie się nad praktycznym prezentem dla bliskich, pamiętajcie o książkach “Język obcy w 6 miesięcy” oraz “Języki obce w karierze polskich prezesów, dyplomatów i mistrzów świata”. Kupując je w pakiecie możecie skorzystać z dużo niższej ceny i dać komuś dużą wartość za niewielkie pieniądze. Równo za 3 tygodnie od dziś!

---

Fajny cytat na koniec

“Lepiej przyznać, że się przeszło przez niewłaściwe drzwi niż spędziło życie w złym pokoju”

Muszę przyznać, że kiedy zobaczyłem ten cytat, pomyślałem: “Grubo! Jakie to jest cholernie głębokie”. Daje niewątpliwie motywację to tego, by próbować i nie tkwić stale w tym samym miejscu. Bo może jest ono właśnie tym złym pokojem, z którego już dawno powinniśmy wyjść?!

Lepiej przyznać, że weszło się przez złe drzwi niż spędziło życie w złym pokoju

---

Dzięki, że dotarliście aż tu. Dobrego weekendu dla Was i do zobaczenia za tydzień!

Piotr